Física Fysiotherapie Rotterdam

Ja, in Nederland kun je zonder verwijzing van een arts naar de fysiotherapeut. Sinds 2006 is de fysiotherapeut direct toegankelijk. Dit betekent dat je niet eerst naar de huisarts hoeft voor een verwijzing. Je kunt dus zelf een afspraak maken bij een fysiotherapeut als je denkt dat je behandeling nodig hebt.

Echter, sommige zorgverzekeraars of specifieke polissen kunnen andere eisen stellen. Het is altijd een goed idee om even je zorgpolis te controleren of contact op te nemen met je zorgverzekeraar om te weten of je de behandeling vergoed krijgt zonder verwijzing.

Ook kan de fysiotherapeut tijdens de screening besluiten dat je toch eerst naar een arts moet, bijvoorbeeld als er aanvullend onderzoek nodig is of als er twijfel bestaat over de aard van je klachten.

Ja, fysiotherapie kan invloed hebben op je eigen risico, maar dat hangt af van een aantal factoren:

1. Basisverzekering versus aanvullende verzekering: De meeste fysiotherapeutische behandelingen worden niet vanuit de basisverzekering vergoed, maar vanuit de aanvullende verzekering. Als je gebruikmaakt van de vergoeding uit je aanvullende verzekering, dan heeft dit géén invloed op je eigen risico. Maar er zijn enkele uitzonderingen waarbij fysiotherapie vanuit de basisverzekering wordt vergoed.

2. Chronische aandoening: Als je een chronische aandoening hebt die voorkomt op de chronische lijst van het Rijksoverheid (de zogenoemde ‘lijst Borst’), dan worden de behandelingen vanaf de 21e behandeling vergoed vanuit de basisverzekering. De eerste 20 behandelingen betaal je zelf of worden mogelijk vergoed vanuit je aanvullende verzekering. De behandelingen die vanuit de basisverzekering worden vergoed, vallen wel onder het eigen risico.

3. Jonger dan 18 jaar: Voor kinderen en jongeren tot 18 jaar worden de eerste 9 behandelingen voor fysiotherapie vergoed vanuit de basisverzekering. Mocht meer behandeling noodzakelijk zijn, dan worden nog eens 9 behandelingen vergoed. Dit valt niet onder het eigen risico.

4. Eigen risico: In Nederland is er een verplicht eigen risico voor de basisverzekering. Als je zorgkosten maakt die onder dit eigen risico vallen, moet je dit bedrag eerst zelf betalen voordat je zorgverzekering iets vergoedt. Het eigen risico geldt voor veel zorg uit de basisverzekering, maar niet voor alle zorg. Bijvoorbeeld huisartsbezoeken vallen buiten het eigen risico.

Het is altijd verstandig om je polisvoorwaarden te raadplegen of contact op te nemen met je zorgverzekeraar om duidelijkheid te krijgen over de vergoeding en het eigen risico voor fysiotherapie in jouw specifieke situatie.

Nee, een fysiotherapeut is geen arts. Een fysiotherapeut is een zorgprofessional die gespecialiseerd is in het bewegingsapparaat van de mens. Hij of zij heeft een HBO-opleiding Fysiotherapie gevolgd en kan daarna nog specialisaties volgen, zoals manuele therapie, kinderfysiotherapie of sportfysiotherapie.

Een arts heeft een universitaire opleiding in de geneeskunde gevolgd en kan vervolgens kiezen voor een specialisatie, zoals huisarts, chirurg of internist.

Hoewel beide professionals in de gezondheidszorg werken, hebben ze verschillende opleidingen, kennis en expertisegebieden. In de praktijk werken artsen en fysiotherapeuten vaak samen om patiënten de beste zorg te bieden. Bijvoorbeeld: een arts kan een patiënt doorverwijzen naar een fysiotherapeut voor revalidatie na een operatie of voor behandeling van bepaalde bewegingsklachten.

Ja, een fysiotherapeut kan een fysiotherapeutische diagnose stellen op basis van zijn of haar klinisch onderzoek. Dit betekent dat de fysiotherapeut op basis van de anamnese (het vraaggesprek) en het lichamelijk onderzoek een beoordeling maakt van de aard en oorzaak van de klachten in relatie tot bewegen. De fysiotherapeutische diagnose is gericht op het functioneren van de patiënt en kan afwijken van een medische diagnose.

Echter, een fysiotherapeut stelt geen medische diagnoses zoals een arts dat doet. Als er tijdens de screening of het onderzoek door de fysiotherapeut tekenen zijn die wijzen op een medische oorzaak of als er aanvullend medisch onderzoek nodig is, zal de fysiotherapeut de patiënt adviseren om een arts te raadplegen.

In de praktijk betekent dit dat een fysiotherapeut bijvoorbeeld kan vaststellen dat er sprake is van een bewegingsbeperking in een gewricht of spierzwakte, maar voor de onderliggende oorzaak (bijvoorbeeld een ontsteking, breuk of ziekte) kan doorverwijzing naar een arts noodzakelijk zijn.

Een fysiotherapeut is gespecialiseerd in het bewegingsapparaat van de mens en kan op verschillende manieren ondersteuning en behandeling bieden bij klachten die met bewegen te maken hebben. Hier is wat een fysiotherapeut voor je kan betekenen:

1. Diagnostisering: Een fysiotherapeut kan een fysiotherapeutische diagnose stellen op basis van een anamnese (vraaggesprek) en lichamelijk onderzoek.

2. Behandeling van klachten: Of het nu gaat om klachten opgedaan tijdens het sporten, het werk, klachten vanwege een ongeluk of ziekte, een verkeerde beweging, of simpelweg omdat het lichaam ouder wordt.

3. Therapeutische oefeningen: Ze kunnen individuele oefenprogramma’s opstellen om spieren te versterken, mobiliteit te verbeteren of pijn te verminderen.

4. Manuele technieken: Dit zijn hands-on technieken om pijn te verminderen en beweeglijkheid te verbeteren. Voorbeelden zijn mobilisaties en manipulaties.

5. Advies en voorlichting: Fysiotherapeuten kunnen advies geven over houding en beweging, ergonomie, preventie van blessures en gezond bewegen.

6. Speciale technieken: Afhankelijk van de specialisatie van de fysiotherapeut kunnen ze verschillende technieken gebruiken zoals dry needling, elektrotherapie, hydrotherapie, of ademhalingsoefeningen.

7. Revalidatie: Na operaties, ongelukken of bij chronische aandoeningen kan een fysiotherapeut begeleiden bij het herstelproces.

8. Preventie: Door middel van voorlichting, oefenprogramma’s en advies kan een fysiotherapeut helpen voorkomen dat klachten terugkeren of erger worden.

9. Specialisaties: Er zijn ook gespecialiseerde fysiotherapeuten zoals de manueel therapeut, kinderfysiotherapeut, sportfysiotherapeut, geriatrisch fysiotherapeut en bekkenfysiotherapeut. Elk met hun eigen expertisegebied en behandeltechnieken.

Als je klachten hebt die met bewegen te maken hebben, of je wilt advies over hoe je gezond kunt bewegen of revalideren, dan kan een fysiotherapeut een waardevolle bijdrage leveren aan je welzijn. Het is altijd aan te raden om eerst te overleggen met een fysiotherapeut of jouw klachten behandeld kunnen worden met fysiotherapie.

Hoeveel fysiobehandelingen je nodig hebt, hangt af van verschillende factoren:

1. Aard en ernst van de klacht: Een acute klacht kan soms na enkele behandelingen al verbeteren, terwijl chronische klachten vaak een langer behandeltraject vereisen.

2. Doel van de behandeling: Afhankelijk van je doel (bijvoorbeeld pijnverlichting, verbetering van beweeglijkheid, of herstel van functie) kan de duur van het behandeltraject variëren.

3. Respons op de behandeling: Iedereen reageert anders op behandelingen. Hoe jouw lichaam reageert op de therapie kan invloed hebben op het aantal benodigde sessies.

4. Advies van de fysiotherapeut: Na de eerste beoordeling en diagnose zal de fysiotherapeut een behandelplan opstellen en een inschatting maken van het aantal benodigde behandelingen.

5. Jouw inzet buiten de behandelingen om: Thuisoefeningen en leefstijladviezen kunnen een groot verschil maken in het aantal benodigde behandelingen. Als je actief betrokken bent bij je herstel en adviezen opvolgt, kan dit het herstelproces versnellen.

6. Vergoeding vanuit de zorgverzekering: Afhankelijk van je zorgverzekering kan er een maximum zijn aan het aantal behandelingen dat vergoed wordt. Dit kan invloed hebben op het behandeltraject.

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat elk individu en elke situatie uniek is. Wat voor de één werkt, werkt misschien niet voor de ander. Bespreek daarom altijd met je fysiotherapeut wat in jouw specifieke situatie het verwachte behandeltraject is en wees open over je verwachtingen en ervaringen tijdens het proces.

Een chronische indicatie voor fysiotherapie in Nederland houdt in dat je voor een bepaalde aandoening langdurig of zelfs levenslang fysiotherapie nodig hebt. Hierbij moet rekening worden gehouden met de volgende punten:

1. Lijst van aandoeningen: Er is een specifieke lijst, vaak de ‘chronische lijst’ of ‘lijst Borst’ genoemd, waarop aandoeningen staan die in aanmerking komen voor een chronische indicatie. Niet elke aandoening komt hiervoor in aanmerking.

2. Verwijzing van een arts: Om in aanmerking te komen voor een chronische indicatie heb je een verwijzing nodig van een specialist (zoals een orthopeed, reumatoloog, neuroloog etc.) of soms van een huisarts. Op de verwijzing moet duidelijk worden aangegeven dat het om een chronische indicatie gaat.

3. Eerste 20 behandelingen: In veel gevallen worden de eerste 20 behandelingen vanuit de aanvullende verzekering vergoed of moeten deze zelf betaald worden. Vanaf de 21e behandeling vindt vergoeding plaats vanuit de basisverzekering, mits je een aandoening hebt die op de chronische lijst staat.

4. Eigen risico: De behandelingen die vanuit de basisverzekering worden vergoed, vallen onder het eigen risico. Dit betekent dat je eerst je eigen risico moet opmaken voordat de zorgverzekeraar de kosten vergoedt.

5. Duur van de indicatie: Niet alle aandoeningen op de chronische lijst geven recht op onbeperkte fysiotherapie. Voor sommige aandoeningen is er een maximum gesteld aan het aantal behandelingen of de duur van de behandelperiode.

6. Jaarlijkse beoordeling: Voor bepaalde aandoeningen kan het nodig zijn om jaarlijks opnieuw een verwijzing te krijgen om de fysiotherapeutische zorg voort te zetten.

Als je denkt dat je in aanmerking komt voor een chronische indicatie, is het raadzaam om dit te bespreken met je behandelend arts en fysiotherapeut. Zij kunnen je informeren over de mogelijkheden en de te volgen stappen. Het is ook aan te raden om je polisvoorwaarden te raadplegen of contact op te nemen met je zorgverzekeraar voor informatie over de vergoeding.

Of fysiotherapie na een operatie vergoed wordt, hangt af van de aard van de operatie, de reden voor fysiotherapie en je zorgverzekering. Hier volgt een algemeen overzicht:

1. Chronische lijst: Sommige postoperatieve situaties staan op de ‘chronische lijst’ (ook wel ‘lijst Borst’ genoemd). Als de aandoening waaraan je bent geopereerd op deze lijst staat, wordt fysiotherapie vanaf de 21e behandeling vergoed vanuit de basisverzekering. De eerste 20 behandelingen worden mogelijk vergoed vanuit de aanvullende verzekering of moeten zelf betaald worden.

2. Eigen risico: De behandelingen die vanuit de basisverzekering worden vergoed (zoals bij chronische indicaties vanaf de 21e behandeling), vallen onder het eigen risico. Je moet eerst je eigen risico opmaken voordat de zorgverzekeraar de kosten vergoedt.

3. Aanvullende verzekering: Als je een aanvullende zorgverzekering hebt die fysiotherapie dekt, kunnen de behandelingen (geheel of gedeeltelijk) vergoed worden. Hoeveel behandelingen vergoed worden, hangt af van je polisvoorwaarden.

4. Verwijzing: Voor een vergoeding vanuit de basisverzekering bij een chronische indicatie heb je een verwijzing nodig van een specialist of soms van een huisarts. Bij aanvullende verzekeringen kan dit variëren; soms is een verwijzing nodig, soms niet.

5. Duur van de vergoeding: Afhankelijk van je operatie en de reden voor fysiotherapie kan er een limiet zijn aan de duur van de vergoeding. Sommige postoperatieve situaties hebben recht op een bepaald aantal maanden fysiotherapie, terwijl andere situaties wellicht recht geven op een onbeperkt aantal behandelingen.

Het is essentieel om vooraf te controleren wat je zorgverzekering precies dekt. Raadpleeg hiervoor je polisvoorwaarden of neem contact op met je zorgverzekeraar. Ook kan je fysiotherapeut je vaak informeren over de vergoedingen en voorwaarden rondom postoperatieve fysiotherapie.

Het besluit om naar een fysiotherapeut te gaan kan gebaseerd zijn op verschillende overwegingen. Hier zijn enkele tekenen of situaties waarin het raadzaam kan zijn om een fysiotherapeut te raadplegen:

1. Aanhoudende pijn: Als je langer dan een paar dagen pijn hebt, en deze pijn niet vanzelf lijkt te verminderen, kan een fysiotherapeut mogelijk helpen.

2. Bewegingsbeperking: Als je merkt dat je bepaalde bewegingen niet meer kunt maken of dat deze bewegingen pijnlijk zijn.

3. Herstel na een blessure: Als je een blessure hebt gehad en je wilt zeker weten dat je op de juiste manier herstelt, kan fysiotherapie nuttig zijn.

4. Chirurgische ingreep: Na bepaalde operaties, zoals een knie- of heupvervanging, wordt fysiotherapie vaak aanbevolen om te helpen bij het herstel.

5. Functionele verandering: Als je een verandering opmerkt in de manier waarop je loopt, staat, of beweegt.

6. Preventie: Als je bepaalde activiteiten of sporten beoefent en je wilt blessures voorkomen.

7. Chronische aandoeningen: Mensen met aandoeningen zoals artrose, reuma of chronische rugpijn kunnen baat hebben bij regelmatige fysiotherapie.

8. Advies nodig: Als je advies wilt over beweging, houding, ergonomie of oefeningen.

9. Verwijzing: Soms kan een arts of specialist je adviseren of doorverwijzen naar een fysiotherapeut.

Het is altijd een goed idee om te luisteren naar de signalen van je lichaam. Als je twijfelt of fysiotherapie nuttig kan zijn, kan het geen kwaad om een afspraak te maken voor een eerste beoordeling of consultatie. De fysiotherapeut kan je situatie beoordelen, advies geven en, indien nodig, een behandelplan opstellen.

De duur van een bezoek aan de fysiotherapeut kan variëren afhankelijk van de aard van het consult en de specifieke behandeling. Hier zijn enkele algemene richtlijnen:

1. Eerste consult/intake: Tijdens het eerste consult, ook wel de intake genoemd, zal de fysiotherapeut een grondige anamnese (vraaggesprek) en lichamelijk onderzoek uitvoeren om de klacht(en) in kaart te brengen. Dit gesprek kan langer duren dan een reguliere behandelsessie, vaak tussen de 30 minuten en een uur.

2. Reguliere behandelsessie: Een standaard behandelsessie bij de fysiotherapeut duurt gemiddeld tussen de 20 en 30 minuten. Dit kan echter variëren afhankelijk van de behandelmethode en de specifieke klachten van de patiënt.

3. Specifieke behandelingen: Bepaalde specifieke behandelingen, zoals een uitgebreide massage, manuele therapie of revalidatie na een operatie, kunnen langer duren, soms tot wel 45 minuten of een uur.

4. Groepssessies: Soms worden patiënten in groepen behandeld, bijvoorbeeld bij revalidatieoefeningen of speciale trainingsprogramma’s. Deze sessies kunnen langer duren, vaak tussen de 45 minuten en een uur of zelfs langer.

Als je een afspraak maakt bij de fysiotherapeut, is het raadzaam om vooraf te informeren naar de verwachte duur van de sessie, zodat je hier rekening mee kunt houden in je planning. Daarnaast is het handig om bij het eerste consult iets eerder aanwezig te zijn, vooral als je formulieren of papierwerk moet invullen.

In Nederland heeft een fysiotherapeut niet de bevoegdheid om direct door te verwijzen naar een medisch specialist in het ziekenhuis. Echter, een fysiotherapeut heeft wel de expertise om te herkennen wanneer een bezoek aan een huisarts of specialist noodzakelijk is.

Als een fysiotherapeut tijdens een behandeling of intake iets constateert wat nader medisch onderzoek vereist of buiten zijn/haar competentie valt, zal hij/zij je adviseren om contact op te nemen met je huisarts. De huisarts kan vervolgens beslissen om je door te verwijzen naar een specialist.

Het is dus een indirecte doorverwijzing, waarbij de huisarts de uiteindelijke beslissing maakt over een verwijzing naar een specialist.

Het idee dat fysiotherapeuten niet meer masseren is een beetje een misvatting, maar het klopt wel dat de rol van massage binnen de fysiotherapie in de loop van de tijd is veranderd. Hier zijn enkele redenen voor deze perceptie:

1. Bredere behandelmethoden: De fysiotherapie heeft zich de afgelopen decennia sterk ontwikkeld en omvat nu een breed scala aan behandelmethoden. Deze omvatten oefentherapie, manuele therapie, elektrotherapie, hydrotherapie en vele andere technieken. Hierdoor kan het lijken alsof massage een minder centrale rol speelt.

2. Evidence-based practice: De moderne fysiotherapie richt zich steeds meer op behandelingen die wetenschappelijk onderbouwd zijn (evidence-based). Hoewel massage nog steeds wordt gebruikt en zijn waarde heeft, kunnen in sommige gevallen andere technieken effectiever zijn volgens het huidige wetenschappelijke onderzoek.

3. Actieve aanpak: Er is een grotere nadruk komen te liggen op actieve revalidatie, waarbij de patiënt zelf oefeningen doet en actief deelneemt aan het herstelproces. Dit in tegenstelling tot meer passieve technieken zoals massage.

4. Specifieke klachten: Afhankelijk van de klacht of aandoening kan een fysiotherapeut besluiten dat andere behandelingen geschikter zijn dan massage. Bijvoorbeeld, voor chronische pijnklachten of specifieke bewegingsbeperkingen kan oefentherapie een meer centrale rol spelen.

5. Tijdsdruk en vergoedingen: In sommige gevallen kan de beslissing om wel of niet te masseren ook worden beïnvloed door de tijd die beschikbaar is voor een behandeling en door vergoedingen van zorgverzekeraars.

Hoewel massage misschien minder vaak de hoofdbehandeling is binnen de fysiotherapie, wordt het nog steeds toegepast wanneer de fysiotherapeut denkt dat het voordelig kan zijn voor de patiënt. Als je specifiek geïnteresseerd bent in massage als onderdeel van je behandeling, kun je dit altijd bespreken met je fysiotherapeut.

Als je naar de fysiotherapeut gaat, is het belangrijk om kleding te dragen die comfortabel zit en voldoende bewegingsvrijheid biedt. Wat je het beste kunt dragen, hangt ook af van welk lichaamsdeel wordt behandeld. Hier zijn enkele algemene aanbevelingen:

1. Sportkleding: Over het algemeen is sportkleding een goede keuze omdat het vaak elastisch en comfortabel is. Denk aan een joggingbroek, legging of shorts en een t-shirt.

2. Ondergoed: Draag ondergoed waarin je je comfortabel voelt, vooral als het mogelijk is dat de fysiotherapeut het te behandelen gebied moet zien of aanraken.

3. Schoenen: Draag comfortabele schoenen, bij voorkeur sportschoenen. Als je een blessure aan je voet of been hebt, kan het handig zijn om sandalen of slippers mee te nemen zodat de fysiotherapeut gemakkelijk toegang heeft tot het gebied.

4. Vermijd overbodige accessoires: Laat sieraden thuis of doe ze af voordat de sessie begint om te voorkomen dat ze in de weg zitten of verloren gaan.

5. Bereid je voor op specifieke behandelingen: Als je bijvoorbeeld een behandeling krijgt met warmte of ijs, draag dan kleding die gemakkelijk opzij kan worden geschoven om het gebied bloot te leggen.

6. Specifiek lichaamsdeel:

   • Schouder: Een tanktop of mouwloos shirt is handig als je schouder wordt behandeld.
   • Knie: Draag shorts of een losse broek die je gemakkelijk op kunt rollen.
   • Rug: Een t-shirt dat gemakkelijk omhoog kan worden getrokken is nuttig.

Als je niet zeker weet wat je moet dragen, kun je altijd van tevoren contact opnemen met de fysiotherapiepraktijk en vragen wat ze aanbevelen voor jouw specifieke behandeling. Het is het belangrijkst dat je je comfortabel voelt en dat de fysiotherapeut gemakkelijk toegang heeft tot het te behandelen gebied.

Fysiotherapie en revalidatie hebben overlappende gebieden en kunnen in sommige contexten als synoniemen worden beschouwd. Beide zijn gericht op het herstellen of verbeteren van de bewegingsfunctie en kwaliteit van leven van patiënten. Er zijn echter verschillen in focus en toepassing.

1. Doel:

   • Fysiotherapie: Dit is een medische discipline gericht op het behandelen en voorkomen van lichamelijke klachten en ziekten door middel van fysieke interventies. De behandeling kan gericht zijn op het verlichten van pijn, verbeteren van bewegingsvrijheid, versterken van spieren en verbeteren van algehele functioneren.
   • Revalidatie: Dit is een breder proces dat zich richt op het herstellen van een persoon naar zijn maximale fysieke, mentale, sociale en beroepsmatige potentieel na een verwonding, operatie of ziekte. Het kan onder meer fysiotherapie, ergotherapie, logopedie, en psychologische ondersteuning omvatten.

2. Toepassingsgebied:

   • Fysiotherapie: Vaak gericht op specifieke lichamelijke klachten zoals rugpijn, knieblessures, nekpijn, etc. De behandeling kan bestaan uit oefeningen, manuele technieken, elektrotherapie en andere modaliteiten.
   • Revalidatie: Heeft vaak een holistische aanpak en is breder. Het kan nodig zijn na ernstige verwondingen, operaties of ziektes zoals een beroerte, hartinfarct, grote chirurgische ingrepen, of na een langdurige ziekte.

3. Behandelduur:

   • Fysiotherapie: Kan kortdurend zijn voor acute klachten, maar kan ook langduriger zijn voor chronische aandoeningen.
   • Revalidatie: Is vaak een uitgebreider en langer durend proces, soms maanden tot jaren, afhankelijk van de ernst en aard van de verwonding of ziekte.

4. Locatie:

   • Fysiotherapie: Vindt meestal plaats in een fysiotherapiepraktijk, een ziekenhuis of soms thuis.
   • Revalidatie: Vindt vaak plaats in gespecialiseerde revalidatiecentra, ziekenhuizen of klinieken, maar kan ook thuis of op andere locaties worden voortgezet.

Het is belangrijk op te merken dat fysiotherapie vaak een integraal onderdeel is van het revalidatieproces. De termen worden in sommige contexten door elkaar gebruikt, maar het is goed om te begrijpen dat revalidatie een breder spectrum van zorg en herstel omvat dan fysiotherapie alleen.